Ben jij fan van de Italiaanse keuken? Ga dan zeker eens gezellig en vooral lekker tafelen bij ‘A Tavola‘ in de Lange Lozanastraat. Van zodra je bij het restaurant binnenkomt, zie je de link met Italië. Een halve Fiat prijkt tegen de muur en het is er een gezellige drukte. Alle tafeltjes zijn bezet. …
Ga eens lekker tafelen bij ‘A Tavola’ Meer lezen »
Ken je dit gevoel? Je bent te vroeg op je afspraak. Je moet in regen en wind buiten wachten. En dan zie je een kleine koffiebar. Juist aan de overkant van de straat! Eéntje dat je nog niet eerder kende. Je voelt je warm en gelukkig worden … …
So good bij Sonam Meer lezen »
Nog een pareltje … café Kamiel in de Markgravelei. Zowel binnen als buiten is het gezellig. Buiten kan je genieten op het terras met een prachtig park voor je neus. Ook binnen is de natuur niet ver te zoeken. De verse boeketten op de tafels en de vele planten aan de muren vallen meteen op. Het meubilair is schools en de toog is rijkelijk gevuld met allemaal lekkers. Uiteraard konden we niet weigeren en proefden we lekkere gebakjes, heerlijke limonades en perfecte koffies. Nog niet overtuigd? Ga dan zeker eens langs. Info: café Kamiel
Ik heb een nieuw woord geleerd. Antwerpen doet niet aan UITbreiding, maar wel aan INbreiding. Dat betekent dat ‘open ruimtes’ in de stad nieuwe woongebieden worden. Eén van die projecten is de Zuidervelodroom aan de Haantjeslei. In 1898 was de Zuidervelodroom een 333 meter-lange overdekte fietsbaan en in 1920 was het de hangar voor de grote praalwagen van de wereldtentoonstelling in Antwerpen. En nu dus een woonproject … waar je rustig kan wonen en waar je kinderen kunnen spelen in de herinneringen van de ‘Vélodrôme du Sud’. Interesse? Hier alle info (en ik heb geen aandelen 🙂 ) : Zuidervelodroom
In 1863 (op 19 maart!) brouwde X.F. De Beukelaer (van dezelfde familie als De Beukelaer-koekjes en De Beukelaer-koffie) voor het eerst Elixir d’Anvers. Omwille van zijn weldoende eigenschappen kreeg de kruidenlikeur tal van gouden medailles en erediploma’s (zelfs Louis Pasteur heeft er één ondertekend en overhandigd!). Vroeger werd het drankje uitgevoerd naar andere werelddelen. Nu is dit niet meer het geval. De reden ? Sommige landen laten pas import toe als ze ook de formule kennen. Sorry, die blijft geheim! Zonder alle medailles en erediploma’s wisten onze moemoe’s en onze tantekes ook dat het lekker was. De fles kwam steevast bij ieder bezoek op tafel. En op internaat gaf zuster overste het al wel eens als remedie voor pijnlijke maandstonden (tot sommige leerlingen last begonnen te krijgen van week-stonden). 150 jaar later is Elixir d’Anvers nog steeds (of weer helemaal terug) in de mode. Dit én nog veel meer heb ik geleerd tijdens een bezoek aan de fabriek in de Haantjeslei. Hik 🙂 Alle info : Elixir d’Anvers 
Elixir d’Anvers : 150 jaar Meer lezen »
