Eilandje

Twee broertjes, Shaly en Avi, hebben het horeca-virus flink te pakken. Ze openden op korte tijd niet één, maar wel 4 restaurants. Eén van die vier ligt in de Bataviastraat op het Eilandje. Al van ver op de kaaien zie je Brasserie Capriani liggen. Eens binnen voel je de Italiaanse sfeer. Het interieur is strak en trendy in hoofdzakelijk zwart/oranje tinten. Er zijn verschillende delen: een kleurrijke bar, een lounge-gedeelte met hoge tafeltjes, het resto-deel en een feestgedeelte in de kelder. Heerlijke Italiaanse gerechten worden aangedragen vanuit de keuken, die enkel met een glaspaneel van het restaurant afgesloten is. Het is een dag in de week, toch zit het restaurant helemaal vol. De mensen hebben zich stuk voor stuk uitgedost voor een heerlijk avondje. Ze laten zich met gemak bedienen door de Italiaanse obers, die er op hun beurt picobello uitzien. Is dit een beetje Italië in Antwerpen? Aan de gesticulerende gasten en de drukte lijkt het wel zo. Info : Capriani

Rep je naar de stad en ga zo snel als je kan naar de Waagnatie. Want voor je het weet is die supergezellige winterbar, die Aspen Bocadero heet, alweer verdwenen. Van zodra je binnen stapt, waan je je in één of ander winters ski-oord. De geur van de vele dennebomen komt je tegemoet. Midden in de ruimte staan een aantal tenten opgesteld en die zijn volledig ingericht zoals een Zwitserse chalet er dient uit te zien. Wij dronken er ons aperitiefje, maar we hadden spijt dat we te vroeg waren om aan te schuiven in het restaurant. Het buffet werd wel net klaar gezet en ik kan je vertellen, het zag er aanlokkelijk uit. En dat allemaal met zicht op de Schelde. Super! Hopelijk vind ik nog een gaatje in de agenda om er toch nog te gaan dineren. Info: Aspen Bocadero

Het weer mag dan wel wat omgeslagen zijn, we hebben toch een aantal prachtige dagen gehad. Echt ’terrasjes-weer’. Ik heb er met volle teugen van genoten … op het terras van café STORM. Dat is het museumcafé van het MAS. In de zon (of onder een luifel) staan lange houten banken. De ideale plek om bij te kletsen met mijn vriendinnen. Uiteraard was het binnen rustiger. Dat is de gelegenheid om wat foto’s te maken … van de wandkast en de bar, uitgewerkt in multiplex en van de zwarte lederen banken en houten stoelen rond de tafeltjes op een blanke houten vloer. Voor mij is STORM hét plekje in de zon. Info : STORM

Het Felixpakhuis op de Godefriduskaai is een fenomeen. Alle eetfestijnen in het Felixpakhuis ook. Naast de Living, de Langste Tafel en de Markt is er nu ook ‘Balls & Glory‘. Dit resto-gedeelte heeft een lange tafel, een zithoek, enkele tafeltjes en een toog en bevindt zich aan de voorkant van het pand. De sfeer is uitgesproken Scandinavisch: knus en licht in wit, pastel-groen en hout. Hier komt geen brood op tafel, maar wel water en druiven, helemaal gratis. En wat dacht je dat er verder op het menu staat? Gehaktballen, natuurlijk. Met een variëteit aan vullingen. Je kiest er gewoon één aan de toog. Verder kies je ‘sla’ of ‘stoemp’ en enkele minuten later ligt hij te lonken op je bord.  Simpel én heerlijk. Info : Balls&Glory, Felixpakhuis 

Het is zwoel in de stad en dat nodigt uit voor een terrasje waar een verfrissend briesje waait. Raar maar waar, dat hoeft niet altijd aan het water te zijn. Ook in de binnenstad zijn er zo’n plekjes. Eén ervan is de espressobar Broer Bretel in de Nassaustraat, tegenwoordig één van de koffie-hotspots in onze stad. In de schaduw van MAS genoten we er van een overheerlijke ‘caffè latte’ mét ‘latte art’. En vermits iedereen op het terras zat, kon ik rustig wat foto’s van het interieur nemen. Het pand, dat lang en smal is, heeft vooraan een grote toog, waar de ‘barista-brothers’ trots hun brouwsels bereiden. Iets verder in het pand zorgden de ‘bretel broeders’ voor enkele gezellige zithoekjes met zetels, tafels en stoelen, gekocht op ’tweedehands’. Het poppy-behangpapier maakt het vintage interieur (het hip van tegenwoordig) helemaal af. Info : Broer Bretel